sen: ardında tüm yitirdiklerimi; dalgalara karıştırıp, bana doğru gelirsin... ve ben; kaçarım hep... kaçtığım yollada; oyalamak için seni, yeni kapılar açarım. kapılar açıldıkça; süreler kısalır. ve kaçamaz olurum. o en büyük acıdan... Özlem Sarıgöl |
BU ŞİİRİ | ARKADAŞLARINIZA GÖNDERİN |
İsminiz: | |
Arkadaşınızın mail adresi: |
|
Sizin mail adresiniz: |
Sizin Köşeniz | [Linkler] |
[Son Şiir] |
[Kimim] |
[Mail] |
Copyright © 1997-2000 Serdal KARAKAYA