Yaşanan bunca yılın başı sonu yalnızlık
Eş dost yâran evlat eş hepsi ömre ağırlık
Geçen günden fayda yok, yarınlar hep karanlık
İçimde bir boşluk var, yaşamanın tadı yok

Ne dünyada gözüm var, ne dünyalık emelim
Ne candan sevenim var, ne peşimden gelenim
Ne yanımda sevdiğim, ne yüzüme gülenim
Gönlümde yaralar var, sevmenin hiç tadı yok

Ümitlerimin beni terkettiğinden beri
Hayâlimde canlanan her hâtıra yer beni
Gönlüm her dem âvâre, ben oldum bir serseri
Gözümde karalar var, gülmenin hiç tadı yok

Nadi aşksız bu gönlü bedenine yük etme
Ümitsiz yarınları bugünlere bekletme
Bu gönülsüz bedeni gel sen artık terket de
Gir toprağın altına, üstünün hiç tadı yok
.