"ADI SEVGİYDİ"

Akşamdan çıktı dolaşmaya 

Kıyılarda gezindi önce

Çay içti bahçelerde 

Barlara uğradı tek tek. 

Geceydi evlere girdiğinde... sessiz.

Kiminde yalnızlıktı

Kimsesiz. Bezginlikti kiminde 

Gün geceye devrildiğinde.

Sıcağa sığınmıştılar 

Yorgansız yatıyordu bebekler. 

Geceye sığınmıştılar 

Üstsüz uzanmıştı kadınlar 

Çıplaktı çoğunlukla kocalar. 

Sevginin bir adı da uykuydu 

Marmara uyuyordu. 

Sevgi hasadındaydı Sakarya 

Fındık topluyordu Değirmendere

Denize topuk vuruyor Gölcük 

Vapur kalktı mı? Soluk soluğa 

Yalova Biriyle saklambaç oynuyor Düzce. 

Yaşamın düşmanı ölüm 

Sevginin belalısı öfke 

Tanıyamazsınız ki kalleş ikiside

Azrail diye gelirdi ölüm hep 

Zelzele giyinmiş bu gece 

Demedi bu yaşlı,bu genç 

Demedi çoluk çocuk 

Hoyratça çöktü üstüne yaşamın

 Harmanı yerde kaldı Sakarya'nın 

Fındığını kıramadı Değirmendere

Soluksuz kaldı Türkiye 

Soluksuz kalınca Gölcük,Yalova. 

Bir adı sevgiydi uykunun 

Marmara uyuyordu sabaha yakındı gece

Türkiye'm ağlıyordu. 

Metin Yaltı

 

 

                                                  

BU ŞİİRİ

ARKADAŞLARINIZA            GÖNDERİN

İsminiz:  
Arkadaşınızın mail adresi:

Sizin mail adresiniz:  

      

[Ana Sayfa]

[Paylaşım Dergisi]

[Fotoğraflarım]

[Şiir Sayfası]

Sizin Köşeniz

[Linkler]

[Son Şiir]

[Kimim]

[Mail]

[Misafir Defteri]

Copyright © 1997-2000 Serdal KARAKAYA