"ADI SEVGİYDİ" Akşamdan çıktı dolaşmaya Kıyılarda gezindi önce Çay içti bahçelerde Barlara uğradı tek tek. Geceydi evlere girdiğinde... sessiz. Kiminde yalnızlıktı Kimsesiz. Bezginlikti kiminde Gün geceye devrildiğinde. Sıcağa sığınmıştılar Yorgansız yatıyordu bebekler. Geceye sığınmıştılar Üstsüz uzanmıştı kadınlar Çıplaktı çoğunlukla kocalar. Sevginin bir adı da uykuydu Marmara uyuyordu. Sevgi hasadındaydı Sakarya Fındık topluyordu Değirmendere Denize topuk vuruyor Gölcük Vapur kalktı mı? Soluk soluğa Yalova Biriyle saklambaç oynuyor Düzce. Yaşamın düşmanı ölüm Sevginin belalısı öfke Tanıyamazsınız ki kalleş ikiside Azrail diye gelirdi ölüm hep Zelzele giyinmiş bu gece Demedi bu yaşlı,bu genç Demedi çoluk çocuk Hoyratça çöktü üstüne yaşamın Harmanı yerde kaldı Sakarya'nın Fındığını kıramadı Değirmendere Soluksuz kaldı Türkiye Soluksuz kalınca Gölcük,Yalova. Bir adı sevgiydi uykunun Marmara uyuyordu sabaha yakındı gece Türkiye'm ağlıyordu. Metin Yaltı |
BU ŞİİRİ |
ARKADAŞLARINIZA GÖNDERİN |
İsminiz: | |
Arkadaşınızın mail adresi: |
|
Sizin mail adresiniz: |
Sizin Köşeniz | [Linkler] |
[Son Şiir] |
[Kimim] |
[Mail] |
Copyright © 1997-2000 Serdal KARAKAYA