Yıl 1978... Yer, Muradiye Ortaokulu müsamere salonu ve salonda ben alkışlanıyorum. Şiir okuma yarışması 1. olarak. Ve bir kitap hediye ediliyor. Adı "SEVGİ MASALI", yazarı "SAMED BEHRENGİ".

Yıl 1999 aradan geçen yirmibir sene içinde, okuduğum en güzel sevgi masalıydı. O yıllarda sevmeye başladım herşeyi. Ama olgunlaşarak geçen zamanda içimdeki sevgi hep çocuk kaldı. Ve hep masum...

1980'in güzel bir yaz günüydü. Kitapçıdan aldığım Doğan CÜCELOĞLUNA ait "İNSAN İNSANA" adlı kitabın ilk sayfasında bir şiir vardı. Ve şair Üstün DÖKMEN şöyle diyordu :

                 Yola çıkınca her sabah

       Bulutlara selam ver

       Taşlara, kuşlara,

       Atlara, otlara,

İNSANLAR'a selam ver.

Ne görürsen selam ver.

Sonra cebinden çıkarıp aynanı

Bir selam da kendine ver.

Hatırın kalmasın elgün yanında

Bu dünyada sen de varsın

Üleştir dostluğunu varlığa

Bir kısmı seni de sarsın.

Eline sağlık üstad deyiverdim. O gün farkına vardım dünyanın güzelliklerinin. Çünkü o günden sonra her sabah kafamı kaldırıp bulutlara selam verdim. O günden sonra eğilip otları ve toprağı kokladım. Sadece insanlar, çiçekler ve hayvanlarla konuşulur sanırdım. Oysa ne çok şey varmış farkına varamadığımız....

Öyle çabuk geçiyor ki zaman

Hiçbirşeyin farkına varamadan

Hiçbirşeyin tadına varamadan

Geçen güne bile doyamadan

Geliyor bir yenisi.

Yeni günlerde umutlu olmalı

İnsan herşeye doymalı

Yediğimiz ekmeğin,içtiğimiz suyun tadını alarak,

Kötüyü ve kötülüğü unutarak,

                   Sevginin tadına varmalı, yaşamalı,     DOYA DOYA

Evet sevgiyle başladı herşey ve onunla büyüdü. Zaman onlara eşlik etti. Birlikte elele ve kardeşçe bu gürültülü dünyanın içinde sükunetle dolaştılar daima.

Bir sevgiyle başladı herşey

Önce okuyarak sonra da yazarak devam eden

İçimdeki duyguları en iyi ifade eden...

Bir sevgiyle.

Okumak güzeldi, anlamak....

Orhan VELİ'yi ve daha

Nice güzel şairleri

Bir gün aynı zevki başkalarına

Yaşatabilme arzusuyla başlayan

Ve ondokuz yıldır devam eden

Yazma tutkusu...

Öyle derin bir duygu ki sevgi... Çok çeşitli, üstelik birbirine karıştırılmadığı müddetçe tadına varılan, insanı yaşama bağlayan yüce bir duygu. İlk önce annebaba ve kardeş sevgisini tatmıştır insanoğlu. Zaman geçer ilk aşk, eş, evlat derken torun, bir bağlanır ki hayata, işte bu da herşeyden üstün yaşama sevgisidir. Ama bu evrim içinde topladığın gibi dağıtmalısın da sevgiyi çevrene. Vermeyi bilmeden öğrenemezsin zaten almayı....

Sevgi kuşun kanadındaymış

Bu dünyada milyarlarca kuş var.

O zaman herkes, heryer sevgi dolu olmalıydı.

Sevgiyi kuşun kanadında aramak niye?

Boşuna uğraşma, bulamazsın hiçbiryerde

Eğer kalbinin kapılarını açmayı bilmiyorsan.

Zaman hepimizi olgunlaştıran bir kavram olmuştur yüzyıllar boyu. Yaşımızın verdiği olgunluk tüm duygularımıza da yansımalıdır. Oysa kimi zaman, zaman sevgiyi pekiştirmiş kimi zaman da sebep olmuştur ayrılıklara. Kendilerince bir düzen vardır aralarında. Yaşamın bize getirdiklerini sabırla zamana bırakmalı hoşgörü ve sevgiyle karşılamalıyız.

                   Önce deniz yaşlı bir güzelliktir, bulur örtünür.

                   Sonra sokak lambaları daha solgun görünür.

                   Yaprak düşer,sürahi üşür, camlarda ilk yağmur damlaları.

                   Günler kısalıyor diye aldatma kendini,

                            GÜNLER DEĞİL KISALAN ASLINDA SENİN ÖMRÜNDÜR.

diyor ünlü şairimiz Attila İLHAN. Ve görülen o ki biz insanoğlunun şu kısacık yaşamında en büyük yeri sevgi tutuyor.

                                                                                   Hülya ÖCAL