TAY..Hilal Özden

TAY

Ay, taydı akıyordu raylarda
Ben geceydim
ağlarken
söğütlerin gümüş rengi
Yıldızlar yalnız ve asılıydılar gökte
Ben, taydım
trenlerin ardından koşturan.

Sağrımda paslı bıçak yarası
ağzımda kurumuş kan tadı
koşuyordum kendime.
Yüzüm yapışıp kalmış
bir vagonun camındaki akse
sus paylarım
zulamdaki kağıtlara gizli
yazıp duruyordum
kendi yalnız tarihimi.

Ay, taydı
kısraktım ben
geceye sarkardım ellerinde
döverken bacaklarım
sessizliği
kendi tarihime ağlardım.
Sen susardın
Anlamsızlaşırdın.
Döner bakardın raylara
Ay sarkardı gülüşünde.

Yollarımı bölerdi çizgilerin
tarihin neydi senin
ben bilmezdim.
Vururdun kendini dağlara
Kısrağındım
takılır peşine
geceye koşardım
koşardık
seslerimiz döverdi toprağı
yarılırdı gece ikiye
karanlığımdan
aydınlığa çıkardık.

Hilal Özden

BU ŞİİRİ	ARKADAŞLARINIZA GÖNDERİN
İsminiz:
Arkadaşınızın mail adresi:
Sizin mail adresiniz: