GÜLÜŞÜN DÜŞLENİR

Bir gün de devrildi böylece 

Sesinin özlemiyle çoğalırken karanlıklar

Bir iki cümle bekliyorum yarından gelen 

Ölü bir denizin koynunda yıldızlar sabahlar 

Sen gülerken... 

Sen gülerken 

Cemre düşer yanaklarıma 

Utanırım, 

Kırmızı güller açar yanaklarımda 

Sen gülerken 

Saniyede beş çocuk açar gözlerini dünyaya 

Açar gözlerini dünyanın en yorgun köşesine 

Öper sevgilisini bir delikanlı, 

Belinden kavrayarak 

ve tenin nasıl ipekleştiğine tutulur sen gülerken. 

Sen gülerken 

Umut kaçar gözlerime 

Yastıklara sarılırım, sen diye... 

Bir sabah daha giyer gömleğini yaz mevsiminden

 Tarayarak saçlarını yağmur ormanlarına. 

Karışır sevecenliğime sana açılan kapılar 

Sen gülerken, 

Rüzgarla yarışır satıcıların çığlıkları 

ara sokaklarda. 

Sen gülerken 

Al bir elma dişlenir 

Susarsın, 

Özlemin çoğalır, 

Gülüşün düşlenir. 

Eray Dileroğlu