İNTİKAM |
Mor bir panjurun ardından Sonsuzluğa ucusun izini gözledim Karanlık perdelerden Trajik bir filmi izledim Benim filmim. Koşa Koşa sebepsiz rüzgarlarla beraber Gece kondu bacalarındaki dumana gizledim Doksan sekizi ve doksan dokuzu Bok gibi kar yağarken pamuk yıldırımlarından İntikam yeminlerini besledim koynumda Acımı saçtım ağzımdan alev alev Güneşin içine sakladım yüreğimi Herkesin görebileceği meydanda Yiğitçe silahlandım. Yanlış anlamayın Tabanca almadım Onurumu şerefimi ve gururumu kuşandım. Ve sonunda içimdeki volkanın ateşini attım Şeytan çatallarının üzerine Kara sinekleri yaktım Bütün klozet düşünceli kendini insan sanan Kokuşmuş böceklerin küllerini Bilinmez bir okyanusun Açılmamış derinliklerine fırlattım Yasamdaki her oksijen hücresine onursuzluklarını yaymış Olmalarının sevincini yaşatmadan. |
DELİGÜL |
[Linkler] |
[Kimim] |
[Mail] |
Copyright © 1997-2000 Serdal KARAKAYA