YASAM BENi GEÇ FARKETTi |
Yaşam beni geç fark etti Kaç kere çilingir sofrasında miskin miskin oturup Birbirimizi çekiştirdik Unutkanlık işte... Daha düne kadar çamurdan pasta yapıp Yüzümüze gözümüze bulaştırdık herşeyi. Hatırla eski dostum Daracık sokaklardan geçerken serserice, Hani aldırış etmeden, Yüreğimiz cırcır böceği gibi kuru gurultu çıkartırken, Asi havalardaydık hatırla. Hep bir çift göz olurdu O yırtık perdenin arkasından yaşlı teniyle bize gülen. Duvara,ağaca,taşa,yere,gökyüzüne, En çokta kalbimize, Kaç çentik attık özlemlerimizi doldururken, Bilinmez işte... Kaç kere yarıştık seninle Keşke dememek için, Anımsadın mı Hep sen kazanırdın Bense bir daha keşke derdim. İnsanlık işte... Tavla oynardık sonbaharları, Dun,bugün,yarın diye Zar tutardın sinsice Ve ne zaman bunu yapsan Bir gül solardı senden Ölüm işte... |
Canan KARACEPER |
Sizin Köşeniz | [Linkler] |
[Kimim] |
[Mail] |
Copyright © 1997-2000 Serdal KARAKAYA