YASAM BENi GEÇ FARKETTi

 

Yaşam beni geç fark etti
Kaç kere çilingir sofrasında miskin miskin oturup
Birbirimizi çekiştirdik
Unutkanlık işte...
Daha düne kadar çamurdan pasta yapıp
Yüzümüze gözümüze bulaştırdık herşeyi.
Hatırla eski dostum
Daracık sokaklardan geçerken serserice,
Hani aldırış etmeden,
Yüreğimiz cırcır böceği gibi kuru gurultu çıkartırken,
Asi havalardaydık hatırla.
Hep bir çift göz olurdu
O yırtık perdenin arkasından yaşlı teniyle bize gülen.
Duvara,ağaca,taşa,yere,gökyüzüne,
En çokta kalbimize,
Kaç çentik attık özlemlerimizi doldururken,
Bilinmez işte...
Kaç kere yarıştık seninle
Keşke dememek için, Anımsadın mı
Hep sen kazanırdın
Bense bir daha keşke derdim.
İnsanlık işte...
Tavla oynardık sonbaharları,
Dun,bugün,yarın diye
Zar tutardın sinsice
Ve ne zaman bunu yapsan
Bir gül solardı senden
Ölüm işte...

 

Canan KARACEPER

  

        

 

    

                                                  

BU ŞİİRİ ARKADAŞLARINIZA GÖNDERİN
İsminiz:  
Arkadaşınızın mail adresi:

Sizin mail adresiniz:  

      

[Ana Sayfa]

[Paylaşım Dergisi]

[Fotoğraflarım]

[Şiir Sayfası]

Sizin Köşeniz

[Linkler]

[Kimim]

[Mail]

[Misafir Defteri]

Copyright © 1997-2000 Serdal KARAKAYA