Ben Senden Önce Ölmek İsterim

          Ben
          senden önce ölmek isterim.
          Gidenin arkasından gelen
          gideni bulacak mı zannediyorsun?
          Ben zannetmiyorum bunu.
          İyisi mi,beni yaktırırsın,
          odanda ocağın üstüne korsun
                    içinde bir kavanozun.
          Kavanoz camdan olsun,
          şeffaf, beyaz camdan olsun
                      ki içinde beni görebilesin
          Fedakarlığımı anlıyorsun 
          vazgeçtim toprak olmaktan,
          vazgeçtim çiçek olmaktan
                       senin yanında kalabilmek için.
          Ve toz oluyorum
          yaşıyorum yanında senin.
          Sonra, sende ölünce
          kavanozuma gelirsin.
          Ve orada beraber yaşarız
          külümün içinde külün
          ta ki bir savruk gelin
          yahut vefasız bir torun
          bizi oradan atana kadar...
          Ama biz
          o zamana kadar
          o kadar
          karışacağız
          ki birbirimize,
          atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
                                  yan yana düşecek.
          Toprağa beraber dalacağız.
          Ve bir gün yabani bir çiçek
          bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
          sapında muhakkak
          iki çiçek açacak :
                      biri sen
                      biri de ben.
          Ben
          daha ölümü düşünmüyorum.
          Ben daha bir çocuk doğuracağım
          Hayat taşıyor içimden.
          Kaynıyor kanım.
          Yaşayacağım, ama ,çok, pek çok,
          ama sen de beraber.
          Ama ölüm de korkutmuyor beni.
          Yalnız pek sevimsiz buluyorum
                           bizim cenaze şeklini.
          Ben ölünceye kadar da
          Bu düzelir herhalde.
          Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde?
          İçimden bir şey :
                    belki diyor.

                                           Piraye'den Nazım'a...
                                           18 Subat 1945